Direkt zum Inhalt

11.3 Ambrogio Traversari*

Qui legis hunc tumulum, legeres si scripta sepulti

possentque hic oculis nuda patere tuis –

quam fluit eloquio, quam dulciter afficit utque

nil nisi nectareum quolibet ore sapit

divinus fieres nec quamlibet ante sciisses,

iurares dictum protinus ambrosium.

Qui legis hunc tumulum, legeres si scripta sepulti

possentque hic oculis nuda patere tuis –

quam fluit eloquio, quam dulciter afficit utque

nil nisi nectareum quolibet ore sapit –

divinus fieres nec quamlibet ante sciisses,

iurares dictum protinus ambrosium.

Qui legis hunc tumulum, legeres si scripta sepulti

possentque hic oculis nuda patere tuis

quam fluit eloquio, quam dulciter afficit utque

nil nisi nectareum quolibet ore sapit

divinus fieres nec quamlibet ante sciisses,

iurares dictum protinus ambrosium.

Der du diese Grabinschrift liest, läsest du die Schriften des Begrabenen

und könnten sie dir hier offen vor Augen liegen –

wie gleichmäßig seine Rede ist, wie sanft er Stimmungen beeinflusst und wie

nektarsüß er in jeder beliebigen Sprache klingt –,

du würdest inspiriert und obgleich du es zuvor nicht hättest wissen können,

schwörtest du sogleich, es sei ein ambrosischer Text.

Verfassen schöner/guter Literatur.