Magna parens altrixque virum, Germania, alumni

incedit merito laude superba sui.

Naturae ac rerum vires causasque latentes

hoc nemo nobis doctius explicuit.

‚Magnus‘ ob egregias fecundi pectoris artes

dictus es, at Iovii nunc ope maior eris.

Natura has violas, Ratio haec tibi lilia passim

ad tumulum spargunt, Teutone magne, tuum.

Purpureis quarum tribulos avellis ab hortis

et pulchris violis lilia mista seris

aviaque abstrusae pandis penetralia causae.

Vere igitur ‚Magni‘ nomine dignus eras.

Quantum erat, hoc quondam cognomen, Magne, tulisse,

cum solide doctus nullus in orbe foret?

Esto: Vetustatis factum laudatque probatque

et tibi posteritas sancit habetque ratum.

Hic Thomae cineres positi: Cui fata dedere

ingenium terris vivere, caelo animam.

Doctior an dicam vixisti purior? Atqui

vixisti, quo non tempore debueras.

Ingenium, sterili quod tunc defloruit aevo,

hoc natum caelo si meliore foret,

fallar, vel poterat parasangis vincere multis,

quotquot ab exculta pectoris arte vigent.

Quod nulli umquam hominum accidit, viator,

hic Scotus iaceo semel sepultus

et bis mortuus: omnibus sophistis

argutus magis atque captiosus.

Quaecumque humani fuerant iurisque sacrati,

in dubium veniunt cuncta vocante Scoto.

Quid? Quod et in dubium illius sit vita vocata

Morte illum simili ludificante stropha?

Cum non ante virum vita iugularit adempta,

quam vivus tumulo conditus ille foret.

Iura monarchiae, superos, Phlegethonta lacusque

lustrando cecini, voluerunt fata quousque.

Sed quia pars cessit melioribus hospita castris

actoremque suum petivit felicior astris,

hic claudor Danthes patriis extorris ab oris,

quem genuit parvi Florentia mater amoris.

Exigua tumuli, Danthes, hic forte iacebas

squalenti nulli cognite paene situ.

At nunc marmoreo subnixus conderis arcu,

omnibus et cultu splendidiore nites.

Nimirum Bembus Musis incensus Etruscis

hoc tibi, quem imprimis hae coluere, dedit.

Maior ab exilio parta est tibi gloria, quam si

non esses patriam vertere iussus humum.

Ingenio siquidem stimulos dolor addidit et te

fecit ad ignotos condere verba modos,

ut modo non certent de te tantum oppida septem,

Italia affirmet tota sed esse suum.