Direkt zum Inhalt

26.1 Theodorus Gaza

Sume lyram, dic, Musa, modos, dum condimus umbram.

Et puer et coluit numina vestra senex.

Indignus tellure deos, Theodore, petisti,

sera quidem, tamen est longa parata quies.

Virtute ingeniique bonis hoc ipse parasti,

ut caeli aspiceres aurea tecta senex.

Nos artus terra tegimus, tu, caste sacerdos,

da requiem, aeternum iam, Theodore, vale!

Sume lyram, dic, Musa, modos, dum condimus umbram.

Et puer et coluit numina vestra senex.

Indignus tellure deos, Theodore, petisti,

sera quidem, tamen est longa parata quies.

Virtute ingeniique bonis hoc ipse parasti,

ut caeli aspiceres aurea tecta senex.

Nos artus terra tegimus, tu, caste sacerdos,

da requiem, aeternum iam, Theodore, vale!

Sume lyram, dic, Musa, modos, dum condimus umbram.

Et puer et coluit numina vestra senex.

Indignus tellure deos, Theodore, petisti,

sera quidem, tamen est longa parata quies.

Virtute ingeniique bonis hoc ipse parasti,

ut caeli aspiceres aurea tecta senex.

Nos artus terra tegimus, tu, caste sacerdos,
da requiem, aeternum iam, Theodore, vale!

Ergreife die Lyra, bestimme den Takt, Muse, während wir den Schatten bestatten.

Sowohl als Junge als auch als Greis huldigte er eurem Willen.

Ungeeignet für die Erde strebtest du, Theodorus, zu den Göttern,

freilich späte, dennoch lange Ruhe ist dir vorbereitet.

Durch Tugend und die Güter der Begabung bereitetest du dies selbst vor,

dass du als Greis die goldenen Bauten des Himmels erblicktest.

Wir bedecken die Glieder mit Erde, du, frommer Priester, spende ihm die

letzte Ruhe, lebe nun auf ewig wohl, Theodorus!

Von Pontano publiziert in De tumulis (1,19).

Dächer für Gebäude.

Vergänglicher Körper vs. unsterbliche Seele.