Direkt zum Inhalt

25.2 Georgios Trapezuntios*

Cum nomen tumulus meum loquatur,

qui sim vel fuerim vel hic sepultus

dormiam an vigilem, rogare noli

et turbare meam, precor, quietem.

Nam cur ingenii tot illa nostri

tibi, inquam, monumenta publicavi,

quam nunc ne fieres mihi molestus

atque me melius mea inde nosces?

Nam vita incolumi, valens vidensque

amisi omne penum mei cerebri

insectando malum Platona. Sed tu,

in crucem, qui iterum facis, Platoni

ut miser male vapulem, ito, abito!

Cum nomen tumulus meum loquatur,

qui sim vel fuerim vel hic sepultus

dormiam an vigilem, rogare noli

et turbare meam, precor, quietem.

Nam cur ingenii tot illa nostri

tibi, inquam, monumenta publicavi,

quam nunc ne fieres mihi molestus

atque me melius mea inde nosces?

Nam vita incolumi, valens vidensque

amisi omne penu<m> mei cerebri

insectando malum Platona. Sed tu,

in crucem, qui iterum facis, Platoni

ut miser male vapulem, ito, abito!

Cum nomen tumulus meum loquatur,

qui sim vel fuerim vel hic sepultus

dormiam an vigilem, rogare noli

et turbare meam, precor, quietem.

Nam cur ingenii tot illa nostri

tibi, inquam, monumenta publicavi,

quam nunc ne fieres mihi molestus

atque me melius mea inde nosces?

Nam vita incolumi, valens vidensque

amisi omne penu<m> mei cerebri

insectando malum Platona. Sed tu,

in crucem, qui iterum facis, Platoni

ut miser male vapulem, ito, abito!

Auch wenn dieses Grab meinen Namen verrät,

frage nicht, wer ich bin oder war

oder hier begraben schlafe oder wache,

und störe bitte meine Ruhe nicht.

Denn wofür habe ich so viele Zeugnisse

meines Talents für dich, sage ich, öffentlich gemacht

als dafür, dass du mir jetzt nicht lästig wirst

und vielmehr sie als mich angaffen sollst?

Denn als ich noch unversehrt lebte, Einfluss hatte und sehen konnte,

büßte ich die ganze Masse meines Gehirns dabei

ein, dem üblen Platon nachzustellen. Doch du,

scher’ dich zum Henker, du sorgst schon wieder dafür, dass

ich Elender wegen Platon übel verprügelt werde, verschwinde!

v. 10: penum coni.; penu 1557–1577.

Werkbezug: Comparationes philosophorum Aristotelis et Platonis.

Gehirn für Verstand.