Direkt zum Inhalt

97.4 Guillaume Budé*

Budaeum flevere homines, ploravit et aer,

Budaeus gelidis est quoque fletus aquis.

Sic flevere homines, ut plena volumina maestis

carminibus quivis bibliopola terat.

Sic aer luxit consumptis undique nimbis,

ut etiam, quas plueret, non reperiret aquas.

Flumina sic flerunt, ut, qua modo navis abibat,

currat inoffensis sicca quadriga rotis.

Restabant caelum et tellus, communis ut omni

quamlibet immenso maeror in orbe foret,

sed cum caelum animam Budaei, terra cadaver

possideat, quaeso, qua ratione fleant?

Budaeum flevere homines, ploravit et aer,

Budaeus gelidis est quoque fletus aquis.

Sic flevere homines, ut plena volumina maestis

carminibus quivis bibliopola terat.

Sic aer luxit consumptis undique nimbis,

ut etiam, quas plueret, non reperiret aquas.

Flumina sic flerunt, ut, qua modo navis abibat,

currat inoffensis sicca quadriga rotis.

Restabant caelum et tellus, communis ut omni

quamlibet immenso maeror in orbe foret,

sed cum caelum animam Budaei, terra cadaver

possideat, quaeso, qua ratione fleant?

Budaeum flevere homines, ploravit et aer,
Budaeus gelidis est quoque fletus aquis.
Sic flevere homines, ut plena volumina maestis
carminibus quivis bibliopola terat.
Sic aer luxit consumptis undique nimbis,
ut etiam, quas plueret, non reperiret aquas.
Flumina sic flerunt, ut, qua modo navis abibat,
currat inoffensis sicca quadriga rotis.

Restabant caelum et tellus, communis ut omni

quamlibet immenso maeror in orbe foret,

sed cum caelum animam Budaei, terra cadaver

possideat, quaeso, qua ratione fleant?

Um Budé weinten die Menschen, es heulte auch die Luft,

Budé wurde auch beweint von den eisigen Wassern.

Die Menschen weinten so sehr, dass jeder Buchhändler

die Rollen voll trauriger Lieder abrieb und blank machte.

Die Luft, ihre Wolken nach allen Seiten verzehrt, trauerte so sehr,

dass sie nicht einmal ihr Regenwasser finden konnte.

Die Flüsse weinten so sehr, dass, wo zuvor ein Schiff abgelegt hatte,

ein trockener Wagen unbehinderten Rades fährt.

Es blieben noch Himmel und Erde, damit die ganze noch so unermesslich

große Welt mit gemeinsamer Trauer gefüllt sei,

doch da der Himmel die Seele Budés, die Erde seinen Körper besitzt,

frage ich mich, aus welchem Grund sollten sie weinen?

Vergänglicher Körper vs. unsterbliche Seele.