Direkt zum Inhalt

47.8 Giovanni Pontano*

Ab hoc si tumulo procul profani

arcerent oculos, manus pedesque

et solis aditum darent poetis:

Huc suo Lepidina cum Macrone

ductatum choreas novatum amores

et ad delicias novas veniret.

Baianae lepidae et leves puellae

hic potos calida senes lavarent.

Queis lusum ut facerent proterviorem,

cursarent pede brachiisque nudis,

proferrent niveas sinu papillas,

femur negligerent fluente veste,

darent basia pluribus figuris,

quam suis citrios colunt in hortis

tum pulchra Antiniana, tum Patulcis.

Sed quos aureola coma virentes

et gratos triplici colore fetus

hoc circum ordine ponerent sepulchrum.

Undas Eridanus suas rigandis,

ignes Uranie daret fovendis,

huius luminibus locus caleret,

illius lacrimis solum teperet.

Et haec omnia Gratiae probarent,

Musae percolerent, Amor Venusque.

Ab hoc si tumulo procul profani

arcerent oculos, manus pedesque

et solis aditum darent poetis.

Queis nunc, sancte senex, tuo in sepulchro

et nos perfruimur tuo in libello.

Ab hoc si tumulo procul profani

arcerent oculos, manus pedesque

et solis aditum darent poetis:

Huc suo Lepidina cum Macrone

ductatum choreas novatum amores

et ad delicias novas veniret.

Baianae lepidae et leves puellae

hic potos calida senes lavarent.

Queis lusum ut facerent proterviorem,

cursarent pede brachiisque nudis,

proferrent niveas sinu papillas,

femur negligerent fluente veste,

darent basia pluribus figuris,

quam suis citrios colunt in hortis

tum pulchra Antiniana, tum Patulcis.

Sed quos aureola coma virentes

et gratos triplici colore fetus

hoc circum ordine ponerent sepulchrum.

Undas Eridanus suas rigandis,

ignes Uranie daret fovendis,

huius luminibus locus caleret,

illius lacrimis solum teperet.

Et haec omnia Gratiae probarent,

Musae percolerent, Amor Venusque.

Ab hoc si tumulo procul profani

arcerent oculos, manus pedesque

et solis aditum darent poetis.

Queis nunc, sancte senex, tuo in sepulchro

et nos perfruimur tuo in libello.

Ab hoc si tumulo procul profani
arcerent oculos, manus pedesque
et solis aditum darent poetis:
Huc suo Lepidina cum Macrone
ductatum choreas novatum amores
et ad delicias novas veniret.
Baianae lepidae et leves puellae
hic potos calida senes lavarent.
Queis lusum ut facerent proterviorem,
cursarent pede brachiisque nudis,
proferrent niveas sinu papillas,
femur negligerent fluente veste,
darent basia pluribus figuris,
quam suis citrios colunt in hortis
tum pulchra Antiniana, tum Patulcis.
Sed quos aureola coma virentes
et gratos triplici colore fetus
hoc circum ordine ponerent sepulchrum.
Undas Eridanus suas rigandis,
ignes Uranie daret fovendis,
huius luminibus locus caleret,
illius lacrimis solum teperet.
Et haec omnia Gratiae probarent,
Musae percolerent, Amor Venusque.
Ab hoc si tumulo procul profani
arcerent oculos, manus pedesque
et solis aditum darent poetis.

Queis nunc, sancte senex, tuo in sepulchro

et nos perfruimur tuo in libello. 

Wenn von diesem Grab das gemeine Volk

seine Augen, Hände und Füße fernhielte

und Dichtern allein Zutritt gewährt würde:

Lepidina käme mit ihrem Macro hierhin,

um Reigen anzuführen, ihre Liebe zu erneuern

und zu neuen Vergnügungen.

Gefällige und leichte Mädchen aus Baiae wüschen

hier mit warmem Wasser betrunkene Greise.

Um ihre Tändeleien noch aufreizender zu gestalten,

liefen sie mit nackten Füßen und Armen umher,

holten ihre weißen Brüste aus ihrem Gewand hervor,

ignorierten den vom wallenden Rock entblößten Schenkel,

gäben Küsse in verschiedenen Formen,

wie sich auch in ihren Gärten um ihre Zitrusfrüchte kümmern

bald die schöne Antiniana, bald Patulcis.

Doch einige in goldenem Licht reifende

und liebliche Früchte dreierlei Farbe

ordneten sie rings um das Grab herum an.

Der Eridanus gäbe seine Wellen zur Befeuchtung,

Urania ihre Feuer zur Erwärmung,

durch ihr Licht wäre der Platz warm,

durch seine Tränen der Boden lau.

Und all dies begrüßten die Grazien,

die Musen hielten es in Ehren, auch Amor und Venus.

Wenn von diesem Grab das gemeine Volk

seine Augen, Hände und Füße fernhielte

und Dichtern allein Zutritt gewährt würde.

An diesen nun, ehrwürdiger Greis, erfreue dich in deinem Grab

und wir erfreuen uns an deinem Werk.

v. 15: Antiniana und Patulcis tauchen als Figuren in verschiedenen Werken Pontanos auf, e. g. Eclogae, Eridanus, Hendecasyllabi seu Baiae oder De hortis Hesperidum.

v. 20: Uranie, -es = Parallelform zu Urania, -ae (Georges 1913, s. v. Urania).

Werkbezug: Eclogae, Hendecasyllabi seu Baiae, De hortis Hesperidum, Eridanus, Urania seu de stellis sowie weitere Liebesgedichte, e. g. Parthenopeus sive Amorum oder De amore coniugali.

Nur Kundige erkennen die Qualität von Pontanos Werk, das gleichsam an seinem Grab vor ihren Augen zum Leben erwacht.