Direkt zum Inhalt

79.2 Giovanni Maria Cattaneo*

Paene adiisti ingens famae, Catanaee, periclum,

sic insciis sodalibus

qui fato eriperis studiorum creditus illis

partu propinquo quaerere

secessum. Idque satis fuerat conquesta Minerva.

Quam sic Apollo reppulit:

„Haeccine“, signabatque libros, „monumenta vel omni

perenniora marmore?“

Paene adiisti ingens famae, Catanaee, periclum,

sic insciis sodalibus

qui fato eriperis studiorum creditus illis

partu propinquo quaerere

secessum. Idque satis fuerat conquesta Minerva.

Quam sic Apollo reppulit:

„Haeccine“, signabatque libros, „monumenta vel omni

perenniora marmore?“

Paene adiisti ingens famae, Catanaee, periclum,

sic insciis sodalibus

qui fato eriperis studiorum creditus illis

partu propinquo quaerere

secessum. Idque satis fuerat conquesta Minerva.

Quam sic Apollo reppulit:

Haeccine“, signabatque libros, „monumenta vel omni

perenniora marmore?“

Beinahe hättest du deinen Nachruhm in eine gewaltige Gefahr gebracht, Cattaneo,

der du so ohne das Wissen deiner Freunde

vom Schicksal entrissen wurdest, die glaubten, dass du die Abgeschiedenheit gesucht

hättest, um bald darauf wieder Studien

betreiben zu können. Darüber hatte sich Minerva reichlich beklagt.

So widerlegte Apoll sie:

„Sind nicht diese“, und er zeigte auf die Bücher, „Denkmäler hier

dauerhafter gar als jeder Marmor?“

Laut Giovios Vita starb Cattaneo, als Papst Clemens VII. (Giulio de‘ Medici) gerade nicht in Rom war, sondern in Bologna, um Karl V. zu krönen. Um die unkontrollierte Zerstreuung von Cattaneos zahlreichen Ämtern und Pfründen zu verhindern, wurde sein Ableben verheimlicht und er erhielt weder Begräbnis noch Grab. Seine Freunde aus der Akademie dachten, er wäre zur Kur verreist.