Direkt zum Inhalt

99.4 Giovanni Benedetto Lampridio*

Mantua vicinae prope livida honore Cremonae,

ut quae Lampridio vate superba foret,

ad se pellectum et properata in fata vocatum

hac visa est querulum voce levare virum:

„Munus erat nostrum similes genuisse Maroni:

Nasci hic debueras sive poeta mori.“

Mantua vicinae prope livida honore Cremonae,

ut quae Lampridio vate superba foret,

ad se pellectum et properata in fata vocatum

hac visa est querulum voce levare virum:

„Munus erat nostrum similes genuisse Maroni:

Nasci hic debueras sive poeta mori.“

Mantua vicinae prope livida honore Cremonae,

ut quae Lampridio vate superba foret,

ad se pellectum et properata in fata vocatum

hac visa est querulum voce levare virum:

„Munus erat nostrum similes genuisse Maroni:

Nasci hic debueras sive poeta mori.

Mantua, letzthin neidisch auf die Ehre des benachbarten Cremona,

das nämlich aufgrund des Dichters Lampridio überlegen war,

soll diesen zu sich gelockt, verfrüht zu seinem Schicksal gerufen und

folgenden Wortes den klagenden Mann beruhigt haben:

„Es ist meine Aufgabe, Personen, die wie Maro sind, hervorzubringen:

Als Dichter musst du hier geboren werden oder sterben.“

Geburt am Versanfang, Tod am Versende.