Direkt zum Inhalt

145.1 Juan Luis Vives*

Hoc tegitur Vives tumulo: Subsiste, viator,

et presso pacis verba precare gradu.

Quin etiam costum, violas et turis honores

Vivi da prompta debita dona manu.

Qui dum sic verbis rebusque exornat ad unguem

per non tentatas maxima quaeque vias,

nostra aetas vincit veteres atque omnibus illis

Vivem quem contra ponere possit habet.

Hoc tegitur Vives tumulo: Subsiste, viator,

et presso pacis verba precare gradu.

Quin etiam costum, violas et turis honores

Vivi da prompta debita dona manu.

Qui dum sic verbis rebusque exornat ad unguem

per non tentatas maxima quaeque vias,

nostra aetas vincit veteres atque omnibus illis

Vivem quem contra ponere possit habet.

Hoc tegitur Vives tumulo: Subsiste, viator,

et presso pacis verba precare gradu.

Quin etiam costum, violas et turis honores

Vivi da prompta debita dona manu.

Qui dum sic verbis rebusque exornat ad unguem

per non tentatas maxima quaeque vias,

nostra aetas vincit veteres atque omnibus illis

Vivem quem contra ponere possit habet.

Vives liegt in diesem Grab geborgen: Verweile, Wanderer,

und sprich bei gemäßigtem Schritt Gebete des Friedens.

Ja, entbiete Vives auch Kostwurz, Veilchen und die Ehre des

Weihrauchs als gebührende Gaben mit willigerer Hand.

Indem jener so durch Worte und Taten die bedeutendsten Dinge

auf unerprobten Wegen bis auf’s Haar ordnete,

übertrifft unser Zeitalter die alten und hat Vives, den es

allen jenen entgegenstellen kann.

Werkbezug: e. g. innovative pädagogische Werke auch für Mädchen, wie De institutione feminae christianae, De ratione studii puerilis, De tradendis disciplinis oder Exercitatio linguae Latinae sowie über die städtische Armenpflege De subventione pauperum.

Während man langsam vorbeigeht, beten; die Geschenke in der Hand.

Zeitalter für Menschen darin.