Direkt zum Inhalt

24.2 Bessarion

Vivens adhuc feci hoc sepulchrum corpori,

Bessarion, ad Deum remittens spiritum.

Me docta genuit Graecia, at honores dedit

urbs Roma, quae mihi perpetuo est patria.

Vivens adhuc feci hoc sepulchrum corpori,

Bessarion, ad Deum remittens spiritum.

Me docta genuit Graecia, at honores dedit

urbs Roma, quae mihi perpetuo est patria.

Vivens adhuc feci hoc sepulchrum corpori,

Bessarion, ad Deum remittens spiritum.

Me docta genuit Graecia, at honores dedit

urbs Roma, quae mihi perpetuo est patria.

Noch zu Lebzeiten errichtete ich, Bessarion, meinem Körper

dieses Grab, meine Seele schickte ich zurück zu Gott.

Mich gebar das gelehrte Griechenland, aber Ehren verlieh mir

die Stadt Rom, welche mir in Ewigkeit Heimat ist.

Es handelt sich bei diesem Gedicht um eine Übersetzung und Erweiterung von Bessarions griechischem Autoepitaph, angefertigt von Niccolò Majorano, laut Giovio ein Schüler des Johannes Laskaris (El. lit. 27,3).

Vergänglicher Körper vs. unsterbliche Seele.