Elegisches Distichon

30.1 Markos Musuros

Musure, mansure parum, properata tulisti

praemia. Namque cito tradita rapta cito.

28.6 Michael Marullus Tarchaniota*

Est aliquid lenisse feras fluviosque stitisse

inque opus arguta saxa animasse lyra.

Plus est imbelles traxisse in castra Camenas.

Ille sit Amphion, iste Marullus erit.

28.5 Michael Marullus Tarchaniota

Hic situs est celebris cithara gladioque Marullus,

qui Tusco (heu facinus!) liquit in amne animam.

Neptune immitis! Meruit si mergier ille,

mergier Aonio flumine debuerat.

28.4 Michael Marullus Tarchaniota*

Cur adeo fluctus contra conaris? In undis

oppetiisse horres cur, Helicone satus?

Igneus ut gelido vigor extinguatur in amne,

forte times? Atqui, saepe fit ignis aqua.

„Non hoc“, inquis, „habet male me. Quod miles et acer

sim, doleo. Sub aquis militem obire pudet.“

Ah! Ne indigneris, miles licet impiger, astra

hac pervulgata fortibus ire via.

Hac pius Aeneas et bello magnus et armis,

hac Romae fertur Romulus isse pater.

Sfortia summus honos belli invictusque Robertus,

hac, qua tu, ad superos transiliere polos.

Debentur caelo fortes. Caelo ignis et aer

undaque supposita est. Infima terra tenet.

Scandenti a terra ad caelum stat limes in undis

primus. Age, hac caelum scande, Marulle, via!

28.3 Michael Marullus Tarchaniota*

Evasit toties hostilia tela Marullus,

ut Cecinae tumidis obrueretur aquis.

28.2 Michael Marullus Tarchaniota*

Ingenio Phoebo, belli par munere Marti,

Graia domus, Cecina busta Marullus habet.

28.1 Michael Marullus Tarchaniota

Hoc vacuum tibi Pierides statuere sepulchrum

et Graia et Latia, clare Marulle, lyra.

Ipse etenim Aonia in silva atque Heliconis in antris

laetus agens illic otia grata teris.

Illic formosae ludunt ad plectra puellae

et tecum ad choreas carmina lecta canunt

et tibi responsant silvae Peneiaque antra

plaudit et Ogygio roscida ripa lacu.

Nil praeter nomen tumulo per opaca vagaris

culta, per Elysium, docte Marulle, nemus.

Hinc tibi se ad cantum adiungit formosa Corinna

cantat et ad calamos Delia culta tuos.

Illic compositos exercet Cynthia saltus,

exercet raros Lesbia blanda choros.

Nec Parca eripuit, Musae rapuere Marullum,

Arnidi ne fieret grata rapina deae.

Sis felix igitur Musis comes et tua Musae

ambrosio foveant membra adamata sinu.

26.6 Theodorus Gaza*

Ille deum munus – fer tus et liba, sacerdos! –

atque adeo hic linguae Gaza utriusque iacet.

Graecia quem genuit, suscepit Roma, sepultum

communi titulo Graecia Magna fovet.

26.5 Theodorus Gaza*

Roma olim abstulerat Graiae decus omne Minervae,

sive opus ingenio sive opus arte foret.

Gaza autem Argivae clarissima gloria gentis

reddiderat patriae nunc spolia illa suae

dumque pari Ausoniae conatu consulit et dum

Musarum et linguae dux utriusque viget.

Sublatus fato traxit secum omnia et uno hoc

spes Italum et Graium fama cadente cadunt.

26.4 Theodorus Gaza

Cum terram hinc nosset Theodorus et aera et undas,

„Iam restant“, inquit, „sidera. Terra, vale!“

Elegisches Distichon abonnieren