"hic situs est"

Felsina quem genuit, studiis consumptus et annis,

ille poeta Pius, bibliotheca loquens,

hic situs est, quicum priscae omnis gratia linguae

et Plauti veteres interiere sales.

Defunctus vita longique laboribus aevi

hac situs est tandem doctus Erasmus humo.

Quem licet in sera rapuerunt fata senecta

et vitae saturum sopiit alta quies,

nos tamen hunc velut immaturo funere raptum

flemus et effusis diffluimus lacrimis.

Illum igitur canos Virtus lacerata capillos

et Charites lugent, luget et ipsa Fides

collectasque rosas Permessi ad flumina nymphae

inspargunt sacro Pierides tumulo.

Hic vester ille est, Galle, Ruellius.

Mentis tam acuto lumine praeditus,

perinde vultum nosset ut aetheris,

seu laeta nobis seu mala plurima

cordis recessu conderet intimo,

ac si fuisset sensibus omnibus

coniunctus astris, et reor, hercule!

Nam, quae reliquit, scripta sat arguunt,

nostris bonis tam commodum et utilem

aut esse divum aut munere proximum.

Hic situs est, in quo viguit medicina, Ruellus,

in quo naturae notitia atque poli.

In quo prima fuit dos, Graium vertere scripta

in Latium ac Latio scribere digna Iove.

Olim erat affinis, nunc est conviva deorum

praemiaque illa sui grata laboris habet.

Posthumus hic situs est. Ne dictum hoc nomine credas,

in lucem extincto quod patre prodierit.

Mortales neque enim talem genuere parentes:

Calliopea fuit mater, Apollo pater.

Hic situs est, magni sacrum qui dogma Platonis,

Marsilius, patriae tradidit et Latio.

Exuvias tellus, caelestes spiritus oras,

diva sed et terram fama polumque tenet.

Hic situs est Picus. Cuius si cuncta perissent

virtutum, septem vix sat erant tumuli.

Hospes, licet alio propere eundum tibi,

rogo, hoc legas carmen. Scio, miserebere

humanitas, quae est tua. Poetae hic sunt sita

ossa Herculis Strozae, poeta qui satus

patre est Tito. Quod si cupis cognoscere,

qualis poeta uterque, queis honoribus

quantisque praeditus fuerit in patria

quamque inclitis Stroza orta gens maioribus,

longum foret narrare. Id e libris potes

cognoscere, hospes, quos pater, quos filius,

(nam excusi habentur) fecit excultis modis.

Cantavit Anthiam atque Phylloroën pater

quosque tulit heroas familia Estensium

ac multa alia, cum rapitur. Heu fata impia,

non sua minus gauderet hoc Ferraria

Heu ter, quater crudelia, heu fata impia!

Sed, mulierum quae est gloria et honos, Barbara

Taurella coniux quam pientissima viro et,

una ut quiesceret, ipsa donec corporum

erit excitatio, sibi hoc viva posuit.

Hoc te volebam scire iamque abi et vale!

Hic est Emanuel situs,

sermonis decus Attici,

qui, dum quaerere opem patriae

affectae studet, huc iit.

Res belle cecidit tuis

votis, Italia, hic tibi

linguae restituit decus

Atticae ante reconditae.

Res belle cecidit tuis

votis, Emanuel, solo

consecutus in Italo

aeternum decus es, tibi

quale Graecia non dedit,

bello perdita Graecia.

Barbariem Hermoleos Latio qui depulit omnem

Barbarus hic situs est, utraque lingua gemit.

Urbs Venetum vitam, mortem dedit inclita Roma,

non potuit nasci nobiliusve mori.