Geminatio

Naugeri, tibi Nereides statuere sepulchrum,

aequoris Adriaci qua levis unda silet,

qua solitae in numerum, numeros dum pectine ducis,

concinere et virides ducere saepe choros.

Et Doris tumulo conchas et lucida texit

corallia et placidis marmora lambit aquis.

Ipse etiam circum affusis pater Adria lymphis

ingemit et maestum litora murmur habent.

Parva loquor: Te te amisso dolet Itala Virtus,

maeret et infractis Faunus arundinibus.

Hic, hic Marsilius notissimus ille Ficinus,

totius Ausoniae luxque decusque, iacet.

In parvo ingentes qui clausit corpore dotes,

immo non clausit, sed magis exseruit.

Quare etiam hac parva fama est augustior urna,

ni tamen haec potius, quem replet, orbis erit.

Siren relicto Daunio

quaerebat, ubi consisteret,

diuque vagula devolans

accessit amnem lassula

Arni fluentis leniter.

Et commorata satis iter

parabat inceptum sequi.

Sed ecce! Dum vaga subvolat,

audit repente rem novam

novosque numeros et nova

carmina canentis Angeli.

Itaque statim in labra convolat

dulci lepore perlita.

„Et“, inquit, „hic libet agere,

hic, hic morabor sedulo,

ubi Gratia, Decor et Venus

tam blanditer simul canunt

carmenque fundunt aureum.

Tu nunc valebis, Daunie.“

Hic, hic, viator, paululum gradum siste,

vatem potentis spiritus vides clarum,

qui mente promptus acri et arduum spirans

ac summa quaeque et alta consequi suetus.

Is ille ego Angelus Politianus sum.

Fovit benigno me sinu Flora et illic

in fata cessi, Parthenopeios reges

cum Gallica arma irruerent minabunda.

Tu vale et hoc sis meriti memor nostri.

Sume lyram, dic, Musa, modos, dum condimus umbram.

Et puer et coluit numina vestra senex.

Indignus tellure deos, Theodore, petisti,

sera quidem, tamen est longa parata quies.

Virtute ingeniique bonis hoc ipse parasti,

ut caeli aspiceres aurea tecta senex.

Nos artus terra tegimus, tu, caste sacerdos,

da requiem, aeternum iam, Theodore, vale!

In villa Fugicura obit Perottus.

O villam nimis et nimis beatam,

quae viventis heri levare curas

posset, nunc cineres tenet sepulti.

O villam domino beatiorem,

cui curas moriens reliquit omnes.