Mortalitatis ut neget post aleam

nemo poetas vivere,

nullum supersit ut rogi vestigium,

Musae tulere Gauricum.

In fovea qui te periturum dixit, aruspex

non est mentitus: Coniugis illa fuit.

Ante sacrosanctos cineres bona verba, viator,

dicito: Divinus hic iacet Aegidius.

Qui potuit lingua humanas inflectere mentes

et trahere haerentes fervidus ad se animos.

Quicquid pandit Arabs divinum, quicquid Erembus

dives Aramaeis occulit in tabulis,

explicuit populis et, si quid spiritus ultra

sentit, adhuc sanctum, quod meditetur, habet.

Naturae si quid rerum te forte latebat,

hoc legis in magno nunc, Leonice, Deo.

Lacrimarum te rogo iam siste rivulos,

viator, et dulcem quietem floribus

orna tumulum Sabaeo ture confovens.

Vixi satis, fati peregi tempora

non otio, sed duris me laboribus

unus, quo plurimis prodessem, subdidi.

Sic docta primum bella gessi Palladis,

ut me ducem mirata sit Germania

suum me saepius Ciceronem dictitans.

Tandem sacris litteris sum immortuus –

Hac fata lege subire, an non est vivere?

Budaeus voluit media de nocte sepulchro

inferri et nullas prorsus adesse faces.

Non factum ratione caret, clarissima quando

ipse sibi lampas luxque corusca fuit.

Non tibi pro tumulo hoc, quantumvis nobile, marmor

ponimus. Hoc cineres aridaque ossa tegat:

Non longos titulos subiectos casibus ipsos

et quibus erasis ipse superstes eris,

sed totam Europam, quam docto in nomine oberras

quaeque tuas laudes vix, Aleandre, capit.

Lectus es in Venetum, Romanum deinde senatum,

firmior ingenio qui stat uterque tuo.

Siccine plebeios inter, Francisce, iacebis,

tamquam haud sis alio dignior umbra loco?

Immo iaces alio. Nec enim pateretur Apollo,

cuius te vivum constat obisse vicem.

Unde vel Alcinoi te cultos credimus hortos

incolere Hesperidum flavicomumve nemus

vel certe Aonio memoras in vertice fastum,

nunc etiam dominae nequitiasque tuae.

Quae quia delectat graciles audire Camenas,

Quod sis ultima pars, Iovi, libelli,

id fratris pietate et arte factum est,

ne vel carior aptiorve imago

olim quam tua iactet ulla sese

signasse hunc lepidissimum libellum.