Non tibi sit laudi sanctum celebrasse Platonem

castaque Socraticae frena pudicitiae.

Non quod virtutum exemplum, quod lumen honoris,

quod sol extinctae religionis eras.

Verum quod per te migravit Graecia Romam et didicit Latios Attica Musa sonos. Per te hinc Romanas miratur Tybris Athenas, Argolicam et Romam Graecia, Bessarion.

Damna quis amissae si nesciat Helladis, uno

maxima metiri Bessarione potest.

Qui si Romanas esset moderatus habenas,

sortitus nostrum post sua fata Pium,

saecula vidissent summum par illa virorum,

quale nec ulla prius hora vel ora tulit.

Hac urna Trapezuntii quiescunt

Georgii ossa, parum deis amici,

quod acri et nimium procaci lingua

Platonem superis parem petivit.

Cum nomen tumulus meum loquatur,

qui sim vel fuerim vel hic sepultus

dormiam an vigilem, rogare noli

et turbare meam, precor, quietem.

Nam cur ingenii tot illa nostri

tibi, inquam, monumenta publicavi,

quam nunc ne fieres mihi molestus

atque me melius mea inde nosces?

Nam vita incolumi, valens vidensque

amisi omne penum mei cerebri

insectando malum Platona. Sed tu,

in crucem, qui iterum facis,…

Sume lyram, dic, Musa, modos, dum condimus umbram.

Et puer et coluit numina vestra senex.

Indignus tellure deos, Theodore, petisti,

sera quidem, tamen est longa parata quies.

Virtute ingeniique bonis hoc ipse parasti,

ut caeli aspiceres aurea tecta senex.

Nos artus terra tegimus, tu, caste sacerdos,

da requiem, aeternum iam, Theodore, vale!

Hic Gazes iacet et Gazae Sophia addita mater,

alterutrum quoniam mors rapere haud potuit.

Heu, sacrum caput occubuit Theodorus et hora

una obiere omnes reliquiae generis.

Nec tamen hoc querimur, nimis est potuisse videri,

non erat hic nostro tempore dignus honos.

Hoc dolet, heu, quod neutra patri est nunc lingua superstes,

quae mittat iustas manibus inferias.

Cum terram hinc nosset Theodorus et aera et undas,

„Iam restant“, inquit, „sidera. Terra, vale!“

Roma olim abstulerat Graiae decus omne Minervae,

sive opus ingenio sive opus arte foret.

Gaza autem Argivae clarissima gloria gentis reddiderat patriae nunc spolia illa suae dumque pari Ausoniae conatu consulit et dum Musarum et linguae dux utriusque viget. Sublatus fato traxit secum omnia et uno hoc spes Italum et Graium fama cadente cadunt.

Ille deum munus – fer tus et liba, sacerdos! –

atque adeo hic linguae Gaza utriusque iacet.

Graecia quem genuit, suscepit Roma, sepultum

communi titulo Graecia Magna fovet.