Quaecumque humani fuerant iurisque sacrati,

in dubium veniunt cuncta vocante Scoto.

Quid? Quod et in dubium illius sit vita vocata

Morte illum simili ludificante stropha?

Cum non ante virum vita iugularit adempta,

quam vivus tumulo conditus ille foret.

Viximus ambrosia, sed enim concessimus Orco.

Nunc iterum caelo redditur ambrosia.

Iura monarchiae, superos, Phlegethonta lacusque

lustrando cecini, voluerunt fata quousque.

Sed quia pars cessit melioribus hospita castris

actoremque suum petivit felicior astris,

hic claudor Danthes patriis extorris ab oris,

quem genuit parvi Florentia mater amoris.

Olim Pierides, olim Florentia mater

vivente risit Pogio.

Nunc tumulum hunc adit et donum pro carmine flores

fert proque risu lacrimas.

Quae nisi pro vera sat sint pietate, rogabit,

Arnus ministret ut suas.

Eruis e tenebris Romam dum, Blonde, sepultam,

es novus ingenio Romulus atque Remus.

Illi urbem struxere rudem. Celeberrima surgit

haec eadem studiis ingeniose tuis.

Barbarus illam hostis ruituram evertit, at isti

nulla umquam poterunt tempora obesse tuae.

Iure triumphalis tibi facta est Roma sepulchrum,

illi ut tu vivas, vivat ut illa tibi.

Campanus iacet hic humili contectus in urna,

qui vaga, dum vixit, sidera transiliit.

Nil maius natura tulit: Miracula caeli

huius in ingenio cuncta stetere viri.

Deserto lugent Parnasi fonte sorores

et tumulus refugas lucis hic unus habet.

Hic Gazes iacet et Gazae Sophia addita mater,

alterutrum quoniam mors rapere haud potuit.

Cur adeo fluctus contra conaris? In undis

oppetiisse horres cur, Helicone  satus?

Igneus ut gelido vigor extinguatur in amne,

forte times? Atqui, saepe fit ignis aqua.

„Non hoc“, inquis, „habet male me. Quod miles et acer

sim, doleo. Sub aquis militem obire pudet.“

Ah! Ne indigneris, miles licet impiger, astra

hac pervulgata fortibus ire via.

Hac pius Aeneas et bello magnus et armis,…

Occidit ut fato Medices Laurentius, ora

convertens in sollicitas Florentia Musas

dixit: „Abite, aliud vobis nunc quaerite tectum!“

Cui Musae: „Nos hospitium sane perdimus usquam

quaerendum. Sed tu Medice, Florentia, rapto

Nos erimus Musae. Tum, si quid nostra parente

ab Iove dat pietas sperare, videbimus ullo

tempore post heroa deorum in sede suprema

Politianus in hoc tumulo iacet Angelus, unum

qui caput et linguas – res nova! – tres habuit.