Felsina quem genuit, studiis consumptus et annis,

ille poeta Pius, bibliotheca loquens,

hic situs est, quicum priscae omnis gratia linguae

et Plauti veteres interiere sales.

Qui nunc verborum botulos et rancida ferta

mensae infers, structor non adeo bonus es.

Ignorasse tui saecli, Baptista, palatum

argueris doctae lautitiasque gulae.

Qui velit, has Oscas tecum deglutiat escas;

dulcibus assuetos mellea liba iuvant.

Carminibus nostros celebrasti, Arsille, poetas,

qualia dictarunt Phoebus et Aonides.

Nos memores grati officii tibi serta dicamus

myrtea Pyrmillae munera grata tuae

optamusque tibi sedes, ubi sancta piorum

elysios inter dicitur esse cohors.

Ergo videmus lumine hoc spirabili

cassum iacere te quoque,

ut plebe quivis unus e vili iacet,

Arsille, magno Apollini

novemque Musis care, sive poculis

praesentibus morbi graves

essent levandi sive dulci carmine

dicenda mater aurea

Cupidinum lususque furtorum leves.

O vota nostra inania!

Quid dura fati non potest necessitas?

Siccine plebeios inter, Francisce, iacebis,

tamquam haud sis alio dignior umbra loco?

Immo iaces alio. Nec enim pateretur Apollo,

cuius te vivum constat obisse vicem.

Unde vel Alcinoi te cultos credimus hortos

incolere Hesperidum flavicomumve nemus

vel certe Aonio memoras in vertice fastum,

nunc etiam dominae nequitiasque tuae.

Quae quia delectat graciles audire Camenas,

Qui lepido veteres aequavit carmine, Molsa

hic iacet, aetatis maximus huius honos.

Molsa, iaces, tua fama viget, tua scripta leguntur.

Felix, qui potuit vivere post obitum.

Postera dum numeros dulces mirabitur aetas

sive, Tibulle, tuos sive, Petrarca, tuos,

tu quoque, Molsa, pari semper celebrabere fama

vel potius titulo duplice maior eris.

Quicquid enim laudis dedit inclita Musa duobus

vatibus, hoc uni donat habere tibi.

Molsa, tuos quicumque legit cordatior ignes,

„Nec locuples“, inquit, „nec probus iste fuit.“

Qui extrema Batavum profectus ora,

non bello ore, animo sed omniumque

praeclarus studio scientiarum

pro re publica et optima Quiritum

sede, acer stetit hostis in Lutherum:

Albertus iacet hic. Sacrum sepulchro

da tus, maxime pontifex, et undam.