Hic veneranda tegit magni lapis ossa Guarini,

utraque lingua suo maereat orba patre,

hoc Verona decus terris dedit, abstulit aetas

longior, ad superos mens pia fecit iter.

Famam qui celebrem nomenque reliquit honestum,

Guarinus, „Vixi!“, dicere iure potest.

Qui latuit vivens vel habet per crimina nomen,

ille nihil moriens perdidit, ast abiit.

et vel Elysiis recepta campis

viri manibus ut piae ministrae

adsunt et meritum astruunt honorem

vel per ora hominum volant caventque,

ne mortis rabidum tulisse dentem

vel totus tumulo perisse seclis

ullis Vergerius…

Asseris Alphonso meritos virtute triumphos,

opes, duces et oppida.

Asserit Alphonsus studii tibi praemia nomen

interque doctos nobile.

Adde quod, alterius quae est vita, est mutua: Neuter

cadente stabit altero.

Hoc reor esse, quod olim non insulsa vetustas

iunxit Camenas Gratiis.

Et tibi, Valla, tui stat opinio magna laboris,

futura semper posteris honestior.

Quid tum? Si pulchri curam speciemque negante

tum saeculo deesse Momus dixerit?

Et vivunt multi facie vel tubere turpes,

tamen Sibyllae quos statim haud censent libri

in mare portandos. Tibi stat tua fama, Georgi,

utcumque forsan altero pede claudicet.

Quid, Simoneta? Negas relatam gratiam,

qui de tyranni non ita es meritus patre?

At dira fratrem quaestio iam absorbuit.

Et tu perieras, sed datum hoc est gratiae,

tormenta quod post multa non occideris.

Nam, ut innocentem te probes, nil egeris.

„Immo“, inquis, „est relata. Sed tyrannica.“

Quaerere debueras aliquem toto orbe Latino,

o imperatrix Hadriae,

qui, quae gessisti praeclara domique forisque

inde usque ab incunabulis,

ore animoque pari nullo corruptus amore

ad posteros transmitteret.

Quaesisti multis quadam praemortua seclis

iam parte nec repertus est.

Ergone desperas? Poteras, sed respice: Civis,

qui praestet hic, Bernardus est…

Forsan erit, Gothicos qui te celebrare triumphos

non ferat et dignum te patriaque neget.

Immo nemo suos non inculcare labores

gaudet, sublatis quae tulit ante malis.

Eximium praestas patriae officiumque fidemque.

Prociderit, firmo est nunc iterum illa gradu.

Gregorio sit terra levis, ver adsit et urnae,

terra ferat flores, urna liquore fluat.

Plaudat et huic Latium tumulo plaudatque iuventus

Itala, Gregorio et, Umbria, plaude tuo.

Gregorius toti quo sese proderet orbi,

pergit Strabonem vertere.

Cum quo nunc peragrat Latiali in veste togato,

quam latus ipsus orbis est:

Ingens quod merito pro parvo munus Apollo

tamen libenter contulit,

vel quod eum sciret longe gravioribus aptum

vel quod fidem cognosceret.