Cernis, ut exultet patriis Aquivivus in armis

duraque spumanti frena relaxet equo?

Quis mites illum Permessi hausisse liquores

credat et imbelles excoluisse lyras?

Consurgunt niveae fulgenti in casside cristae,

at clipeus torvo Gorgonis ore tumet.

Macte animo, rigidum Musas qui stringere ferrum,

qui Martem doctos cogis amare choros:

Haec ducis est virtus, non uni insistere palmae,…

Horrida terribilis cum tractas arma, Maronis,

Castalione, tui carmine digna facis.

Idem cum molli vacuus requiescis in umbra

Castaliae, aeterno digna Marone canis.

Hoc decus Italiae tegitur Pius ille sepulchro

sollerti ingenio consilioque potens.

Nulli hominum vis dicendi, facundia maior,

ille sed et studiis auxit et arte magis.

Hunc reges, hunc pontifices sibi rebus agendis

optarant socium consiliisque ducem.

Felix, spem senii natum nisi flesset ademptum

et data in hostiles regna paterna manus.

Cum sibi praeteneras odioso radier aures

vero vix aliquis, Macciavelle, ferat,

id vero facias laudemque e dente pararis.

Quanta fuit linguae visque venusque tuae?

Hic vester ille est, Galle, Ruellius.

Mentis tam acuto lumine praeditus,

perinde vultum nosset ut aetheris,

seu laeta nobis seu mala plurima

cordis recessu conderet intimo,

ac si fuisset sensibus omnibus

coniunctus astris, et reor, hercule!

Nam, quae reliquit, scripta sat arguunt,

nostris bonis tam commodum et utilem

aut esse divum aut munere proximum.

Teutona Terra suum cum miraretur Erasmum,

„Hoc maius“, potuit dicere, „nil genui.“

Quippe deos inter caelo ridente relatum

ipse suum dixit Iuppiter esse genus.

Extinctum luxit Budaeum maestus Apollo –

nomen inextinctum non meruisse putes.

Perdideras Varium, nostro sed tempore laudes

Lampridius renovat, docta Cremona, tuas.

Ille Sophocleo cantabat digna cothurno,

iste canit lyricos Pindarico ore modos.

Ingenio tentasse Pius sese omnia cernens,

„Nunc repeto“, dixit, „sidera. Terra, vale!“

Postera dum numeros dulces mirabitur aetas

sive, Tibulle, tuos sive, Petrarca, tuos,

tu quoque, Molsa, pari semper celebrabere fama

vel potius titulo duplice maior eris.

Quicquid enim laudis dedit inclita Musa duobus

vatibus, hoc uni donat habere tibi.